Χωρίς τίτλο...(μόνο με αγάπη)

Όπως κάθε άνθρωπος που σέβεται την ύπαρξή του, έτσι και εγώ ΖΩ τον Προσωπικό μου Μύθο.... Η ζωή και ο Θεός (ο όποιος θεός), τα τελευταία 4 χρόνια μου δίνουν-δείχνουν σημάδια...
Τα ακολούθησα...
Σε ακολούθησα...
Τα σημάδια αντιπροσωπεύουν την ευτυχία και εσύ την ζωή μου...
ΜΠΟΡΩ να ζήσω και χωρίς εσένα... Μπορώ να ζήσω την ζωή μου.
Αλλά ΔΕΝ θα ζω τον Προσωπικό μου Μύθο.
ΔΕΝ θα είμαι για τίποτα περήφανη στην ζωή μου... Θα με απασχολούν μόνο οι εφήμερες διασκεδάσεις και θα σε ξεχάσω...
ΔΕΝ με απασχολεί η απόσταση.
ΔΕΝ με απασχολεί ο χρόνος.
ΔΕΝ με απασχολεί τι θα πει ο κόσμος,
ΔΕΝ με απασχολούν οι φίλοι,
ΔΕΝ με απασχολεί κανένας τους.
ΜΕ ΑΠΑΣΧΟΛΕΙΣ ΕΣΥ. ΕΣΥ ΔΕΝ ΜΟΙΑΖΕΙΣ ΜΕ ΚΑΝΕΝΑ ΤΟΥΣ. ΕΣΥ ΕΙΣΑΙ Ο ΜΟΝΑΔΙΚΟΣ. ΕΣΥ ΘΕΛΕΙΣ ΤΟ ΚΑΛΟ ΜΟΥ. ΕΣΥ ΧΑΡΑΜΑΣ ΤΟΝ ΧΡΟΝΟ ΣΟΥ ΓΙΑ ΕΜΕΝΑ. ΕΣΥ ΜΕ "ΕΝΟΙΩΘΕΣ"....

ΕΣΥ ΜΕ ΕΞΗΜΕΡΩΣΕΣ...

(και εγώ είμαι η πλέον άβουλη... η πλέον εξαρτημένη... η πλέον...)
Σ’ΑΓΑΠΑΩΩΩΩΩΩωωωω… Μ(Α)