Αφιερωμένο...

Ας ήταν τα όνειρα να γίνονταν αλήθεια... Να γίνονταν πραγματικότητα... Δεν πειράζει και να τα καταστρέψει η συνήθεια... Φτάνει πάντα να θυμάσαι πως σε αγαπώ πολύ και πως όπου και να είσαι θα σε έχω στην καρδιά μου... Η φωνή σου ηχεί πεντακάθαρα μες στο μυαλό μου... Σαν να είσαι πάντα εκεί... Είσαι πάντα εκεί... Κλείνω τα μάτια μου και σε βλέπω μπροστά μου, μιαν υπέροχη οπτασία μπρος στα δεινά του κόσμου... Τα όνειρα μου, η πηγή ενέργειας μου... Συγχώρα με αν ξεφεύγω από τα θέλω σου... Από αδυναμία είναι όχι από κακία... Να σου πω πως σε αγαπάω; Να σου πω πως σε λατρεύω; Να σου πω πως η ψυχή μου σε έχει διαλέξει ως εκλεκτό; Άχρηστες είναι πια οι λέξεις αν δεν μπορώ να τις χρησιμοποιήσω για να σου δείξω το μέγεθος των συναισθημάτων μου... ΑΓΆΠΗ; Τι είναι η αγάπη μπροστά σε αυτό που νοιώθω για 'σένα; Φεύγεις και σε κοιτάω ξέπνοη καθώς παίρνεις και την ψυχή μου μαζί σου... Και την ζωή μου μαζί σου... Μόνο να περιφέρομαι μπορώ πλέον... Όλα μου τα έχεις κλέψει εσύ. Καρδιά, μυαλό, δύναμη... μέχρι και την αναπνοή μου... Μα γιατί να τα κλέψεις; Αφού στα χαρίζω απλόχερα...Ίσως έτσι καταφέρω να τα έχω και εγώ... Μα πως να τα έχω όταν είσαι μακρυά μου; Με αμφισβήτησες... Με στεναχώρησες... Με πίκρανες... Αλλά ξέρω πως με αγαπάς όσο εγώ... Ίσως και πιο πολύ... Ξέρω πως ανησυχείς για μένα... ξέρω πως θες το καλύτερο για μένα... Προβλήματα θα υπάρχουν πάντα... Σε προκαλώ, και αν θες σε παρακαλώ, να τα αντιμετωπίσουμε και κυρίως να τα αντιμετωπίσουμε μαζί..Μ(Α)!